By oker banke waar ek biddend kniel - vrede
Ek verwonder my aan jou geel geruite vensters
wat hul kleure so genadig
oor gebroke siele gooi
Die glans van goue orrelpype
met die stemme van 'n englekoor
Jou preekstoel
wakend
Soos 'n herder oor sy kudde
En woorde van Vrede, Hoop en Liefde
vul die spasies
tussen die verlore, en die gered
No comments:
Post a Comment